İnsan Olmak - Engin Geçtan | İnceleme + Alıntılar

Merhabalar :) Geçen yıl yaz tatilinde sadece dört kitap okumuştum. Benim gibi tüketim meraklısı, hızlı bir insan için bu sayı çok çok azdı ama yaz bitip geriye baktığımda o dört kitabı her yerine not alarak, düşünerek ve idrak etmeye çalışarak okuduğumu görmüş ve kendime "aferin kızım, öğreniyorsun bu işi" demiştim. Bir zamanlar okuduğum kitaplar tüketmeye uygun kitaplardı, son birkaç yıldır ise özümsemeye uygun kitaplar tercih ediyorum.

Karantina sürecinde okuduğum ikinci kitap oldu İnsan Olmak. Eylüle kadar on kitap okusam kendimi şanslı sayacağım, yeter ki bana bir şeyler katsın, okuyup geçmeyeyim. Zamanında romanlarıma laf edenlere "bunu seviyorum, bilgilendirici kitap istemiyorum" derdim ve şimdi bilgilendirici seviyorum sanırım, roman istemiyorum :)

İnsan Olmak, yıllar önce aldığım ve birkaç bölüm okuyup kaldırdığım bir kitap. O zamanlar beğenmiş olmama rağmen devam etmemişim, "Kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşayamadım." diyen Oğuz Atay'ı selamlamışım farkında olmadan, aman çok iyi anlayarak okuyayım diye ertelemişimdir kesin :) Öyle ya da böyle yaklaşık bir hafta önce elim gitti ve günde iki üç bölümlük kısa okumalarla bitirdim. Bir çeşit mesleki deformasyon olarak altını çizmediğim yeri kalmadı neredeyse. Bir dahaki okuyuşumda not almayı planlıyorum çoğu yeri.

3. - 4. - 5. Gün | The Mind, Explained (Hafıza - Rüyalar - Anksiyete)

Şu sıralar okul belirsizliğinden dolayı pek keyfim olmadığını söylemiştim ama belgesel izlemeyi bırakmak da istemiyordum. (Zaten başlayalı iki gün olmuştu...) Kısa bir şeyler izleyeyim diye çıktığım yolda karşıma "The Mind Explained" çıktı ve ba-yıl-dım! Kendimi sorguluyorum gerçekten belgesel sevmediğine emin misin şulecim diye... Ah önyargılar, en kötüsü onlar. 

Belgeseller hakkında genel bir yazı yazarım, 21 günün sonunda belki. Bu arada bir yandan da Hastane İstanbul'a başladım, biraz izleyeyim paylaşırım :) 

Explained'in bildiğim kadarıyla 4 serisi var. Sezon gibi düşünebiliriz sanırım. Başlıkları:

1) Explained (30 bölüm, konularının genel bir teması yok.)

2) Corona virus (1 bölüm)

3) The Mind (5 bölüm.)

4) Sex (5 bölüm.)

Ben The Mind'a başladım, konuları nörobilimle ilgili, benim de ilgi duyduğum ve az da olsa bilgi sahibi olduğum bir alan.

 

2. Gün | And Then There Were None (Mini Dizi)

İkinci günün yazısını yazıyorum, üçüncü günün gecesindeyiz sanırım, her şey birbirine girdi. Online sınav olma ihtimalimiz var, her şey çok karışık. Kriz yönetiminde çok iyi değilim, yıkılan hayallerimin ardından bir sigara yaktım ve kafam dağılsın diye bir mini dizi açtım.


"On Küçük Zenci" kitabından uyarlama bir yapımmış, ben o kitabı yedi sekiz yıl önce okudum sanırım. Normalde polisiye okumam, Agatha Christie olsa bile... Bu kitabı bir arkadaşımda görüp okumuştum ve çok beğenmiştim. On Küçük Zenci, bir ada hatırlıyordum bir de kadın karakter imgelemi kalmış aklımda sanırım Vera'yı imgelemişim o zaman, sekiz yıl sonra hala hatırlıyorum :)

Diziye başlarkenki düşüncem kısa olsun çok vaktimi almasın, sürükleyici olsun devamını merak edeyim şeklindeydi. Beklentimi karşıladı
:) Yaklaşık 3 saatlik bir yolculuktu. Kitap Agatha Christie'nin en popüler kitaplarından biriymiş, birçok defa tiyatroya/filme çevrilmiş. Hatta Türk tiyatro uyarlaması bile varmış.

1. Gün | Modern Dünyanın Dahisi: Freud

Ben geldim! Şaşırtıcı ama buradayım. Dün çok yoğun bir gün olmasına rağmen ilk belgeseli izledim :)

Bu belgesel serisinde Netflix'te denk geldim, bir saatti ve Freud oldum olası ilgimi çekmiştir. Neden olmasın diyerek başladım.

Belgesellere karşı bir önyargım var, neden bilmiyorum. Belki henüz doğru zaman gelmeden izlemek için kendimi zorladım ve soğudum, hatırlayamıyorum. Önyargıları yıkmak lazım hayatta, en önemlisi de kendimize karşı olanları. Bunu başka bir yazıda anlatabilirim aslında, şu an belgesele dönelim :) 

21 Gün Belgesel Challenge

Merhabalar, merhabalar biliyorum şaşkınsınız buralara uğradığım için :) Ben de şaşkınım ama günlerim monoton ve sıkıcı geçmeye başladı. Beni zorlayacak bir şeylere ihtiyacım vardı o yüzden böyle bir şeye başladım. Belgesel izleme alışkanlığım yoktur, aslında bir yerde saatlerce oturup bir şey yapamam, sıkılırım. Biz de böyle tıpçıyız işte... Günde on saat çalışırız ama iş başka şeylere geldiğinde...

Belgesel izlemek ve film izleme alışkanlığı kazanmak istiyorum, şu hayatta bir şeyleri kaçırıyormuşum gibi hissediyorum özellikle film izlemeyi sevmediğim için. Dilim istiyorum dese de elim bir türlü gitmiyor filmi açmaya, haydi açtım diyelim izleyemiyorum max 5 dakika... Bu işe ciddi bir zaman ayırmak ve alışkanlık edinmek istiyorum. (Bu sefer yürekten söylüyorum.) Edinemesem bile kendimizi zorlayalım biraz, başlarda acı çekerek oturup sonradan sevecekmişim gibi bir his var üstümde.

özlemişim buraya gif koymayı :D

İşin kötü (?) yanı şu ki; benim ilgimi çeken konularda belgesel var mı bilmiyorum. Uzay ilgimi çekmiyor (ilginç ama gerçek, gökyüzünü izlemek ruhumun bir parçası olabilir özellikle yıldızlı gecelerde, sadece o kadar, inanın bana uzayla işim yok.), insanlık tarihi ı-ıh, beslenme - veganlık? Kilo veriyor olabilirim ama bunu geleneksel yollarla yapıyorum. Daha onlarca başlığı eleyebiliriz... Kalan mı? Kişisel gelişim tabi ki... Şaşırtıcı olmayan bir gerçek. Öte yandan şunu düşünüyorum, kişisel gelişim yolunda teorikten çıkıp pratiğe geçtiğimizde ilgimi çekmeyen konularda belgesel izlemek benim için daha faydalı olabilir.

Tamam peki gidiyorum... Biraz bloğumu güncelleyeyim, buraya en son uğradığımda üniversiteye başlamamıştım, şu an ikinci sınıfım - ya da bir buçuk, bilmiyorum -.

21 gün seçmemin sebebi kesinlikle alışkanlık kazanma olayı değil, mayısın bitmesine 21 gün kalmış olması. Her gün gelip şunu izledim, şöyle bir belgeseldi paylaşımı yapmayı düşünüyorum... Geleceğe yatırım yapmak gerek, bir de şey "anda yaşamak".